به نقل از «قدس آنلاین»

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا چه تاثیراتی بر انگلیس خواهد داشت؟

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۲۶۸۳۱

به گزارش قدس آنلاین، روزنامه "هندلزبلات" در مطلبی به تاثیرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بر انگلیس و وضعیت این کشور پرداخته و نوشت: هنگامی که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۷ به کاخ سفید نقل مکان کرد، نیم تنه وینستون چرچیل را دوباره در دفتر کار خود قرار داد.

محافظه‌کاران بریتانیا تا به امروز این موضوع را در مورد این اقدام این جمهوری‌خواه فراموش نکرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین واقعاً جای تعجب نیست که بوریس جانسون، نخست‌وزیر سابق انگلیس اکنون پیش‌بینی می‌کند: این احتمال وجود دارد که غرب در دوران ترامپ قوی‌تر شود و جهان باثبات‌تر شود.

در ادامه این مطلب آمده است: پس از پیروزی ترامپ در انتخابات مقدماتی در آیووا و نیوهمپشایر، لندن سیاسی خود را برای بازگشت جمهوری خواهان آماده می کند. آناند منون، استاد سیاست اروپا و روابط بین‌الملل در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: این محتمل‌ترین سناریو در حال حاضر است. بنابراین سیاست بریتانیا باید برای آن آماده شود.

علاوه بر این، انتخابات پارلمانی آتی بریتانیا ممکن است در زمان مشابهی با انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار شود. این امر باعث می شود که رابطه بین این متحدان دیرینه در بریتانیا به یک موضوع سیاسی تبدیل شود. در این صورت، محافظه‌کاران راست‌گرا از بازگشت ترامپ خوشحال خواهند شد و از سوی دیگر و در مقابل حزب کارگر با احتیاط به سمت اتحادیه اروپا می‌چرخد.

در ادامه این مطلب آمده است: برگزیت اساساً توسط بزرگترین حزب اپوزیسیون انگلیس زیر سؤال نمی رود. با این حال، اگر ترامپ به تهدید خود عمل کند - و ایالات متحده را از ناتو خارج کند - حداقل یک پیمان امنیتی با اتحادیه اروپا تحت یک دولت احتمالی به رهبری حزب کارگر انگلیس محتمل است. ریچارد جانسون، کارشناس سیاست خارجی در دانشگاه کوئین مری لندن، در این باره گفت: اگر ترامپ پیروز شود، می‌تواند به همسویی مجدد بریتانیا با اتحادیه اروپا تحت یک دولت کارگری سرعت بخشد.

در ادامه آمده است: هیچ کشور اروپایی دیگری به اندازه این کشور جزیره ای تحت تاثیر بازگشت ترامپ قرار نخواهد گرفت. از تجارت گرفته تا سیاست امنیتی، لندن پس از برگزیت که مورد حمایت ترامپ قرار گرفت، خود را بیشتر با ایالات متحده متحد کرده است. حملات هوایی مشترک به یمنی ها در دریای سرخ بر همکاری نظامی نزدیک بین دو کشور تاکید می کند.

علاوه بر فرانسه، بریتانیا نیز تنها قدرت هسته ای اروپا است. احتمالاً به همین دلیل است که مانفرد وبر، رهبر حزب مردم اروپا در پارلمان اتحادیه اروپا، اکنون طرح همکاری نزدیک‌تر با انگلیس را مطرح کرده است. به گفته وی آنها (انگلیسی ها) همچنین در تضمین امنیت خود با مشکل مواجه هستند. آنها همچنین برای دو ناو هواپیمابر خود با کمبود پول مواجه هستند. وبر به پورتال سیاسی پولیتیکو گفت: «از این نظر، ممکن است درست باشد که اکنون یک گفتگوی سازمان یافته و ساختاریافته با انگلیس آغاز شود.

اینکه آیا این اتفاق می افتد به نتیجه انتخابات در بریتانیا بستگی دارد. علاوه بر جانسون، اخیرا جاکوب ریس ماگ، وزیر سابق انگلیسی از جناح راست محافظه‌کار نیز گفته است که ترجیح می‌دهد دونالد ترامپ را به جای جو بایدن در کاخ سفید ببیند. با این حال، این موضوع کمتر به چرچیل مربوط می شود تا به این واقعیت که برخی محافظه کاران به رئیس جمهور ایالات متحده مشکوک هستند که از ملی گرایان ایرلندی در ایرلند شمالی حمایت می کند.

در ادامه این مطلب آمده است: جانسون و اطرافیانش البته امیدوارند که ترامپ به حمایت از اوکراین در جنگ با روسیه ادامه دهد. با این حال، این به هیچ وجه یک نتیجه قطعی نیست. احتمالاً به همین دلیل است که دیوید کامرون، وزیر امور خارجه بریتانیا اخیراً تلاش کرد تا مارجوری تیلور گرین، متحد ترامپ را از مجلس نمایندگان آمریکا متقاعد کند که کمک های نظامی برای کی یف چقدر مهم است.

با این حال، ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس همچنان موضع گیری شفافی در این باره اتخاذ نکرده است. اما این واقعیت که او در آخرین سفر خود به ایالات متحده با ترامپ ملاقات نکرد، بلکه میت رامنی، منتقد حزبش را ملاقات کرد، نشان می‌دهد که سوناک می‌خواهد پوپولیست را که در میان مردم بریتانیا محبوبیت ندارد، از خود دور نگه دارد. از سوی دیگر، جرمی هانت، وزیر دارایی بریتانیا، صریح‌تر بوده و اخیراً بازگشت موضع حمایت‌گرایی در آمریکا را «اشتباهی عمیق» توصیف کرد. ترامپ اعلام کرده است که می خواهد یک تعرفه تنبیهی ده درصدی بر تمام کالاهای وارداتی به آمریکا اعمال کند.

در ادامه این مطلب آمده است: به هر حال آنچه که رهبر حزب کارگر درباره ترامپ فکر می کند، می تواند مهم تر باشد. این بزرگترین حزب مخالف در نظرسنجی ها بیش از ۲۰ امتیاز از حزب محافظه کار جلوتر است و بنابراین بیشترین شانس را برای تشکیل دولت بعدی دارد. کیراستارمر، رهیر اپوزیسیون انگلیس محافظه‌کاران را متهم می‌کند که بیشتر شبیه دونالد ترامپ عمل می‌کنند.

رهبر حزب کارگر این واقعیت را پنهان نمی کند که ترجیح می دهد با "جو بایدن" کار کند. منون از کالج کینگ، با یادآوری اینکه تونی بلر، نخست وزیر سابق بریتانیا نیز رابطه خوبی با جورج دبلیو بوش، جمهوری خواه داشت، می گوید: اما استارمر نیز باید با ترامپ کنار بیاید. با این حال، فعالان حزب کارگر از استارمر می خواهند که در صورت بازگشت ترامپ دوباره به دنبال نزدیکی به اتحادیه اروپا باشد.

اولین فرصت برای انجام این کار، بررسی توافقنامه برگزیت است که تجارت و همکاری پس از خروج از اتحادیه اروپا را تنظیم می کند و برای سال ۲۰۲۶ برنامه ریزی شده است. "دیوید لامی"، از مقامات حزب کارگر قبلا ایده یک پیمان امنیتی بین انگلیس و اتحادیه اروپا را مطرح کرده است که توسط ترزا می، نخست وزیر پیشین در سال ۲۰۱۸ تدوین شد، اما جانشین او، بوریس جانسون، آن را بیشتر دنبال نکرد.

بهر حال اگر محافظه کاران در انتخابات لندن شکست بخورند و ترامپ در واشنگتن پیروز شود، وضعیت در انگلیس اساساً تغییر خواهد کرد.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: اتحادیه اروپا محافظه کاران ایالات متحده محافظه کار حزب کارگر نخست وزیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۲۶۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مهاجری خطاب به ذوالنور: از رئیسی حساب‌کشی کنید

به گزراش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت: آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالت‌های بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سال‌های زیادی است که نهاد‌هایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعمل‌هایی را ابلاغ می‌کنند که در حکم قوانین لازم‌الاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان می‌کند. پیش از او نمایندگان دوره‌های قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بار‌ها این موضوع را گفته‌اند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.

جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟ بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند ۱۴۰۲ شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماه‌ها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هم‌اکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.

بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آن‌ها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاست‌جمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت می‌گرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت می‌کند مسوولیت اقدام خود را هم می‌پذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از ۵۰۰ هزار رای (معادل ۵ درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد. در اکثر حوزه‌های انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص داده‌اند.

حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاست‌جمهوری) ضعیف‌تر باشد، نهاد‌های دیگر حاکمیت تلاش می‌کنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهره‌های خاصی برخوردار شده که برخی از آن‌ها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.

جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دست‌کم تا اطلاع ثانوی از تنش‌زایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازه‌ای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.

با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیب‌شناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حساب‌کشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییس‌جمهور و نیز آتش نزدن قرارداد‌های بین‌المللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) می‌تواند کفاره‌ای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن می‌گوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید.